Kayıtlar
Welcome to my room!
7 Kasım 2009 Cumartesi
Galatasaray dergisinin bu ayki sayısını apayrı bir heyecanla bekliyordum, zira bu ay dergi Harry Kewell posteri veriyor. Dün aldım dergiyi, vee Harry Kewell posteri odamın duvarının baş köşesini süslemeye başladı. bilgisayar-aynı zamanda çalışma- masamın tepesine astım ki, ders çalışırken ruhum daraldığında kafamı kaldırır kaldırmaz onu görebileyim, içim huzurla dolsun.
Yalnız; Kewell'ın güldüğü onlarca fotoğrafı varken, hatta bu gülüş uğruna başlıklar açılıyorken neden yüzünün yandan göründüğü bir foto seçmişler poster için onu anlayamadım. Her hali ayrı bi güzel gerçi, ama saymam bunu. Güldüğü bi fotodan da poster istiyoruz ey Galatasaray Dergisi!
Foto da görmemişin Harry Kewell posteri olmuş fotosu, oturduğum yerden çektiğim için baya yamuk çıktı ama olsun. içinde Kewell var ya, yeter o.
4 yorum:
Uzun yıllardan sonra ben de ilk kez bir futbolcunun posterini asacağım sanırım:)
Mischa,
Sahalara olduğu kadar duvara da çok yakışıyor Kewell:)
Odama poster asmama pek sıcak bakmıyor annem duvarda bıraktığı lekeler yüzünden, o yüzden sadece asmak için zar zor izin koparabildiğim 17 Mayıs posteri asılıydı odamda, ama Kewell'ı görünce onun bile astığım posteri kaldırtmaya gönlü razı olmadı :)
Gözde annen de çok sevmiş Kewell'ı sanırım:)
Mischa,
annemin Kewell sevgisinin Ocak ayına kadar uzanan bir hikayesi var :) Her istanbula gidişimde floryadaki açık idmanları izlemeye giderim, Ocak'taki gidişimde annemi de götürdüm yanımda idmana. o zamanlar Kewell sakatlığı yeni atlatmış takımdan ayrı düz koşu yapıyordu. Bütün takım çalışırken Kewell'ın tek başına koşması da annemin dikkatini çekmiş olacak ki eğilip "gözde diğerleri maç yapıyor da bu adam neden tek başına koşuyor, onu da alsınlar aralarına" demişti, bunun üzerine uzun uzun kewellın hikayesini anlatmıştım ben de ona. o zamandan beridir Kewell'ın bizim ailedeki lakabı koşan adamdır ve annem her maçta sorar bizim koşan adam ne yaptı diye :) Posteri görünce de bu yüzden kaldırtmadı sanırım :)
Yorum Gönder