Şampiyon Bursaspor

Dün akşam ne Fenerbahçe'nin ne de Bursaspor'un maçını izleyebildim. Çünkü Gençlerbirliği-Galatasaray maçını izlemek için Ankara 19 Mayıs Stadı'ndaydım. Galatasaray'ıma bu sezonluk veda etmek, takımdan gidecek futbolcuları son kez izlemek ve tabii ki de Emre Aşık'ın çıktığı son maça tanıklık etmek için oradaydım. Benim gibi düşünen taraftar sayısı da oldukça fazlaydı ki, tahmin ettiğimden çok daha kalabalıktı dün 19 Mayıs Stadı.
Maça gelince, yabancı futbolcular sezonun bitimini beklemeden ülkelerine gittiği için yedek ağırlıklı genç bir kadroyla çıktığımız maç sonunda 2-1 yenilerek 09/10 sezonunu 3. olarak tamamladık. Yenildik ama ben şimdiye kadar gittiğim hiç bir maçta bu kadar çok eğlendiğimi hatırlamıyorum. Sadece ben değil, bütün stad aynı durumdaydık. Trabzon 1-1 yaptıktan sonra kimsenin aklı sahadaki maçta değildi. Aynı anda maç izleyip, bir yandan radyodan diğer maçları dinleyip, diğer yandan da tezahüratlara eşlik edince bütün konsantreyi sahada oynanan futbola vermek imkansızdı zaten. Maç boyunca sesimiz en çok Bursa ve Trabzon'un gol haberlerinde çıktı, maç bittiğindeyse Bursa'nın şampiyonluk haberi geldiğinde bütün stad göbek atıyorduk. 90 dakika boyunca kısılmayan sesim, maç sonrasında öyle bir kısıldı ki şu anda fısıldayarak konuşabiliyorum. Bu 2-2 mevzusunuysa sadece bizim stadda çıkan bir dedikoduydu sanıyordum ben, gece eve geldiğimde gerçeği öğrendim, meğer durum sandığımdan daha trajikomikmiş!

Bursaspor'u ise gönülden tebrik ediyorum. Sezon boyunca bütün takım, bütün Bursa halkı şampiyonluğa inanmıştı, ve sezon sonunda bunu başardılar. Bu başarıları hafife alınmayacak derecede büyük. Bu şampiyonlukta emeği geçen herkese helal olsun.