Olmadı.

Yazık oldu ya.

Çok hem de.

Hiçbir galibiyette bu kadar üzülmemiştim sanırım. Mustafa Sarp dünyaları kaçırmak yerine kaçırdıklarının en azından yarısını golle sonuçlandırsaydı, Keita ve Gio bu kadar kötü oynamasaydı, hatta Emre Çolak ilk11de sahaya çıksaydı her şey daha farklı olabilirdi şu an. Yarı final ellerimizden kayıp gitti resmen. Hem de kazanmamıza rağmen.

Duruma iyi niyetle yaklaşsam; çok iyi oynadık, çok şanssızdık, top kaleden çok direkleri gördü. Hem Emre Çolak yıldızlaştı, Elano geri döndü, Neill iyi ki geldi sayesinde Emre Güngör müthiş oynuyor. Ama şanssız bir şekilde elendik derdim.

Ama diyemiyorum, maçın büyük bir bölümünde bu kadar iyi oynamışken, birbirinden güzel 2 gol atmışken, hep böyle oynasak da bu maç bitmese izlesek diyorken, 90 dakika sonunda kupadan böyle şanssız bir şekilde elenmeyi kabullenmek istemiyorum.

Umarım, ne zamandır göremediğimiz ve bu maçta fazlasıyla mutlu eden bu güzel futbol, böyle ara paslar, top çalmalar, şutlar ilerleyen maçlarda da devam eder. Şanssızlık tek maçlık olsun, diğer maçlarda daha mutlu galibiyetler yaşansın.

Diyecek daha çok şey var aslında ama, yazasım yok pek. Bir de insan düşünmeden edemiyor, akşam oynanan futbolun yanında bir de Baros sahada olsa her şey daha farklı olur muydu diye? Ah bu sakatlıklar..